De huiskat van Café Kobalt zal het met mij eens zijn: je kan maar beter geen baan nemen. Zo’n gevoel heb ik al een tijdje, en ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken om weer voor een baas te werken. Terwijl ik volgens mij wel zo’n beetje de leukste werkgever van het land had getroffen!
Afgelopen vrijdag kwam dit ter sprake en ik beloofde het artikel dat Steve Pavlina hierover op zijn weblog schreef, te mailen. Ik zet het nu maar op dit weblog, da’s handiger, dan heeft iedereen er iets aan. Vooral reden nrs 5 en 9 spreken mij aan. Benieuwd of het jullie ook raakt (even door het Amerikaanse heen prikken alsjeblieft).
Helemaal mee eens. Sinds ik geen baan meer heb zijn al de angsten (no. 5) juist verdwenen…
Oh ja en weet je wat ik ook nooit leerde? Al dat gedoe over vakantiedagen en pensioenen en netto / bruto etc. Het lezen van mijn loonstrook, daar hadden ze wel cursus in mogen geven. Hoewel… dan was het waarschijnlijk ene oor in, andere oor uit geweest.