Tijdens de Nijmeegse 4 daagse is Galerie Zeven Zomers geopend! Welkom op de Stikke Hezelstraat 65 te Nijmegen,
vr t/m zo: 13.00 – 17.00 uur
ma t/m do: 11.00 – 14.00 uur
Locatie is Skyline 13, The australian beach bar. Dat is een superrelaxte plek. De mensen van Skyline herkennen zichzelf in ons en andersom. Vanaf 17.00 uur barst het officieel los maar je kan er natuurlijk een heerlijk stranddagje van maken. Neem vooral je muziekinstrumenten mee of andere leuke gadgets waar je een kunstje mee kunt doen. Of strandspeelgoed. Er is een volleybalnet bijvoorbeeld. Om middernacht sluit het Z’voortse horeca gebeuren aan ‘t strand, dan kun je direct op vakantie, nog doorhalen, in je camper kruipen of gewoon weer naar huis.
Sanne rockt en heeft dit allemaal (mede?) veroorzaakt, maar ‘t organiseren doe ik dit jaar met Jeroen.
Eten is eenvoudiger dan ooit: we hebben een keuzemenu, vega, vis of vlees. Er hoeft deze keer niet gereserveerd te worden. Wel blijft het handig om te weten voor hoeveel extra gezellig borrelende gasten Skyline vriendelijke bediening nodig heeft. Dus: meld je graag even aan via dit formulier.
Groeten en graag tot aan ‘t strand!
Jeroen, Herman en natuurlijk dank aan Sanne. // Vragen enzo: herman at kopinga punt nl
Route
Station uitlopen, straat oversteken en linksaf langs de winkels lopen.
Tussen de winkels is een passage
Over de parkeerplaats tussen de flats door lopen
Op de boulevard LINKS, trap, 3 treden naar beneden
Hier zie je een houten strandtent met “The australian beach bar” op het dak. Dat is hem!
De galerie is geopend op vrijdag en zaterdag en koopzondag (1ste zondag van de maand) van 13.00 tot 17.00 uur. U kunt ook een afspraak maken om de galerie op een ander tijdstip te bezoeken.
Mijn blogpost over de occupy beweging “wat is er niet duidelijk aan: wij zijn de 99%?” maakte een storm van opbouwende reacties los. Dat verraste en overdonderde mij. Ik dacht slechts een samenvatting te geven van wat Lieven de Couter in een late Radio 1 uitzending vertelde. Maar goed, er ontstond dus een mooie dialoog over occupy die de aandacht trok van enkele tentenkampen, waar mijn blogpost inclusief reacties in geprinte vorm is opgehangen.
De kritiek op occupy is dat ze niet helder verwoorden hoe het dan wél moet. Wanneer kan je de kampen opbreken, wanneer is het gelukt? Ik begrijp waar die kritiek vandaan komt maar ik het ook old school gezeur. Want zoals Rutger Bregman in deze schitterende column zegt: “Niemand weet hoe de hemel er uitziet, maar we weten dondersgoed hoe die er niet uitziet”. En dat we niet zo goed weten hoe het wel moet is een syndroom dat al tientallen jaren lang heerst. Sterker, ik denk dat de wens om één richting, één visie te kiezen de oorzaak is van ons onvermogen tot handelen. Ik denk dat die wens ons verlamt. We polderen ons een ongeluk op zoek naar consensus, impact en draagvlak.
Ik geloof in de kleine stappen zoals Paul Hawken die benoemt op de Bioneers conference: honderdduizenden initiatieven die van onderaf werken aan een toekomstbestendiger wereld. Het zijn er zo ongelooflijk veel, en je ziet ze bijna niet. Volgens mij komt dat omdat ze te druk zijn met handelen, met positieve impact hebben. En misschien komt het ook wel doordat er van alles niet lukt, maar ze zijn het wel aan het doen, en gaandeweg leren ze hoe het wél zou kunnen werken. Dus ja, ik ben daar fan van, ik doe er graag aan mee. Handelen, experimenteren, leren, bijstellen.
Doen: welke concrete stap kan jij vandaag of morgen al zetten om dichter bij jouw droom over de ideale solidaire samenleving te komen?
Een aantal kernwoorden [klik op het beeld voor een vergroting]
Een van de groepen kwam na afloop met een credo dat me erg aanspreekt: “Uit respect voor mezelf neem ik verantwoordelijkheid voor mijn eigen beweging”
Het was een stap, en een mooie, met een dialoog met 20 deelnemers en een gezellige borrel na afloop waar het gesprek prettig werd voorgezet. De tweede vrijdag van de maand blijft beschikbaar voor dergelijks. Ik zou het schitterend vinden als de dialoog gaat rondreizen en ben benieuwd naar het vervolg.